അന്യരെ കല്ലെറിയുന്നവര്‍

"സ്വന്തം കണ്ണിലെ കോലെടുത്തുകളഞ്ഞിട്ടേ മറ്റൊരാളുടെ കണ്ണിലെ കരടെടുക്കാന്‍ തുനിയാവൂ" എന്നൊരു പഴഞ്ചൊല്ല് ഉണ്ടല്ലോ? മറ്റുള്ളവരുടെ തെറ്റുകളെ വിമര്‍ശിക്കുന്നതിനും, അവരെ കുറ്റം വിധിക്കുന്നതിലുമെല്ലാം നമ്മള്‍ എത്രയോ ഉത്സാഹം കാണിക്കാറുണ്ട്‌. എന്നാല്‍ ഒരു സ്വയം പരിശോധന നടത്തുമെങ്കില്‍, ഒരുപക്ഷേ അവരേക്കാള്‍ വലിയ തെറ്റുകാരാവാം നമ്മള്‍. ഇതാ ബൈബിളില്‍നിന്ന് ഒരു കഥ.

ഒരുദിവസം യേശു തന്റെ ചുറ്റും വന്നുകൂടിയിരുന്ന ജനങ്ങളെ പഠിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. യഹൂദന്മാരുടെ പുരോഹിതര്‍ക്കും, പരീശന്മാര്‍ എന്നറിയപ്പെട്ടിരുന്ന അവരിലെ തീവ്ര മതചിന്താഗതികള്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന വിഭാഗത്തിനും യേശുവിന്റെ ഉപദേശങ്ങളും, ചിന്താധാരകളും തീരെ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുണ്ടായിരുന്നില്ല. "ജനങ്ങളെ തെറ്റിക്കുന്നവന്‍" എന്നൊരു നാമധേയമായിരുന്നു ഇക്കൂട്ടര്‍ അദ്ദേഹത്തിനു നല്‍കിയിരുന്നത്‌.

അങ്ങനെയിരിക്കെ ഒരു ജനക്കൂട്ടം, മുന്‍പില്‍ ഒരു സ്ത്രീയേയും വലിച്ചിഴച്ച്‌ നടത്തിക്കൊണ്ട്‌ അവിടേക്ക്‌ കടന്നുവന്നു. അവരില്‍ പലരുടേയും കൈകളില്‍ നിറയെ കല്ലുകളും ഉണ്ടായിരുന്നു. അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞ മുടി, കരഞ്ഞു കലങ്ങിയ കണ്ണുകള്‍, ഭയവിഹ്വലതയോടെയുള്ള നോട്ടം - അവളെന്തോ ഗുരുതരമായ തെറ്റുചെയ്ത്‌ പിടിക്കപ്പെട്ടവളാണെന്ന് വ്യക്തം. അവരുടെ കൂട്ടത്തില്‍നിന്ന് ഒരാള്‍ മുന്നോട്ടുവന്നു യേശുവിനോട്‌ ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു. "ഗുരോ, ഇവള്‍ ഒരു വ്യഭിചാരിണിയാണ്‌. വ്യഭിചാരകര്‍മ്മത്തില്‍ ഏര്‍പ്പെട്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ത്തനെ ഞങ്ങള്‍ അവളെ തെളിവുസഹിതം പിടികൂടിയിരിക്കുന്നു. പ്രവാചകനായ മോശ ഞങ്ങള്‍ക്കുതന്നിട്ടുള്ള ന്യായപ്രമാണപ്രകാരം ഈ തെറ്റിന്‌ കല്ലെറിഞ്ഞുകൊല്ലുക എന്നതാണ്‌ ശിക്ഷ. താങ്കള്‍ ഇതേപ്പറ്റിയെന്തുപറയുന്നു എന്നു കേള്‍ക്കുവാന്‍ ഞങ്ങള്‍ക്ക്‌ ആഗ്രഹമുണ്ട്‌....."

യേശു ചോദ്യകര്‍ത്താവിനു നേരെ നോക്കി. അയാളുടെ മുഖത്തെ ഗൂഡ്ഡമായ പുഞ്ചിരി അദ്ദേഹം ശ്രദ്ധിച്ചു. “എല്ലാവരോടും ക്ഷമിക്കുവാനും, ശത്രുക്കളെപ്പോലും സ്നേഹിക്കുവാനും പഠിപ്പിക്കുന്ന ഇയാള്‍, ഈ ചോദ്യത്തില്‍ കുടുങ്ങിയതു തന്നെ“ എന്ന ഭാവമായിരുന്നു അവിടെ. “ന്യായപ്രമാണം തെറ്റാണെന്ന് പറഞ്ഞാല്‍ ആ ഒരൊറ്റ ആയുധം മതി ഇയാള്‍ക്കെതിരേ തെളിവുകള്‍ നിരത്തുവാന്‍“. യേശുവിന്‌ ചോദ്യകര്‍ത്താക്കളുടെ മനസ്സിലിരിപ്പ്‌ നല്ലവണ്ണം അറിയാമായിരുന്നു. അദ്ദേഹം ഒന്നും പറയാതെ നിലത്ത്‌ മണലില്‍ വിരല്‍കൊണ്ട്‌ എഴുതിക്കൊണ്ടിരുന്നു. അവര്‍ വീണ്ടും അദ്ദേഹത്തോട്‌ അതേ ചോദ്യം ആവര്‍ത്തിച്ചു. ഇപ്രാവശ്യം യേശു മൗനം ഭഞ്ജിച്ചു. വിധികര്‍ത്താക്കളുടെ മുഖത്ത്‌ സന്തോഷത്തിന്റേയും സ്ത്രീയുടെ മുഖത്ത്‌ ഭയത്തിന്റെ വേലിയേറ്റം. "നിങ്ങളില്‍ ഒരു പാപവും ഇതുവരെ ചെയ്യാത്തവന്‍ ആദ്യ കല്ല് ഇവളുടെമേല്‍ എറിയട്ടെ.." ഇത്രയും പറഞ്ഞിട്ട്‌ വീണ്ടും അദ്ദേഹം കുനിഞ്ഞ്‌ നിലത്ത്‌ എഴുതിക്കൊണ്ടിരുന്നു.

കല്ലുമായി വന്നവര്‍ ഒന്നു ഞെട്ടി. സ്വന്തം മനസ്സാക്ഷിയുടെ കുത്ത്‌ സഹിക്കവയ്യാതെ ഓരോരുത്തരായി കല്ലുകള്‍ താഴെയിട്ട്‌ പതിയെ രംഗത്തുനിന്നും തിരിച്ചുപോയി. അവസാനം സ്ത്രീയും യേശുവും മാത്രം ശേഷിച്ചു. അദ്ദേഹം മുഖമുയര്‍ത്തി അവളെ നോക്കി.നിറഞ്ഞൊഴുകുന്ന കണ്ണുകള്‍ അവളുടെ പശ്ചാത്താപത്തിന്റെ സംസാരിക്കുന്ന സാക്ഷികളായി. യേശു അവളോടു ചോദിച്ചു "ആരും നിന്നെ കല്ലെറിഞ്ഞില്ലേ?" "ഇല്ല ഗുരോ" അവള്‍ മറുപടി പറഞ്ഞു. "ഞാനും നിന്നെ വിധിക്കുന്നില്ല. പോവുക, ഇനി മേലില്‍ തെറ്റുകള്‍ ചെയ്യാതെ ജീവിക്കുക"

ഗുണപാഠം: ഈ കഥ നല്‍കുന്ന പാഠം വ്യഭിചാരം കുറ്റമല്ലെന്നോ, നിയമ വ്യവസ്ഥകള്‍ വേണ്ടെന്നോ അല്ല. "To err is humane, to forgive is divine" എന്ന ഇംഗ്ലീഷ്‌ പഴമൊഴിയില്‍ പറയുന്നതുപോലെ, തെറ്റുകള്‍ മനുഷ്യ സഹജമാണ്‌, അതു പോറുക്കുക്ക ക്ഷമിക്കുക എന്നത്‌ ദൈവികവും. ഈ ദൈവിക ഭാവം നമ്മളില്‍ പകര്‍ത്തുവാന്‍ നാം പഠിക്കുമ്പോഴാണ്‌ നാം യഥാര്‍ത്ഥ മനുഷ്യരായിത്തീരുക എന്നതാണ്‌ ഇക്കഥ നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നത്‌.