നബിദിനാശംസകള്.
അന്നും ഒരു റബീഉല് അവ്വല് പന്ത്രണ്ട് ആയിരുന്നു. കൃസ്തുവര്ഷം 571 ഏപ്രില് 21 തിങ്കളാഴ്ച... കാരുണ്യവാനായ ദൈവം മനുഷ്യവംശത്തിന് ഒരു വിമോചകനെ നല്കിയത് ആ ദിവസമായിരുന്നു. പിന്നെ നീണ്ട അറുപത്തിമൂന്ന് വര്ഷത്തെ പുണ്യജീവിതം... അതില് ഇരുപത്തിമൂന്ന് വര്ഷം കൊണ്ട് സൃഷ്ടിച്ച അനുപമായ വിപ്ലവം... അറുപത്തിമൂന്നാം വയസ്സില് മറ്റൊരു റബീഉല് അവ്വല് പന്ത്രണ്ടിന് ഈ ലോകത്തോട് വിടപറഞ്ഞ ആ പുര്ണ്ണ ചന്ദ്രന്റെ ഓര്മ്മകളുടെ മലവെള്ള പാച്ചിലിന് മുമ്പില്... വിനായാന്വിതനായി...
വിയോഗത്തിന് മുമ്പ് മക്കയിലെ അറഫയില് തടിച്ച് കൂടിയ പതിനായിരങ്ങളോട് അവിടുന്ന് ചോദിച്ച് വെത്രെ... “ഏകനായ ദൈവം എന്നെ ഏല്പ്പിച്ചത് ഞാന് നിങ്ങളില് എത്തിച്ചില്ലയോ...” തുടികൊട്ടുന്ന മനസ്സുമായി ആ വാക്കുകള്ക്ക് കാത് കൂര്പ്പിച്ചിരുന്ന പതിനായിരങ്ങള് ഒന്നിച്ച് പറഞ്ഞു... “അതെ പ്രവാചകരെ... അങ്ങ അത് ഞങ്ങളില് എത്തിച്ചിരിക്കുന്നു.” ആകാശത്തേക്ക് കണ്ണുയര്ത്തി അവിടുന്ന് കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു... “അല്ലാഹുവേ നീ ഇതിന് സാക്ഷി... അല്ലാഹുവേ നീ ഇതിന് സാക്ഷി... അല്ലാഹുവേ നീ ഇതിന് സാക്ഷി...” ആ മഹാസാക്ഷ്യത്തിന്റെ പിന്തലമുറ ആ കടപ്പാടിന്റെ മുമ്പില് സ്നേഹപൂക്കളുമായി ... മനസ്സൊരുങ്ങുന്ന ഈ ദിനത്തില്
എല്ലാ ബ്ലോഗേഴ്സിനും എന്റെ സ്നേഹം നിറഞ്ഞ നബിദിനാശംസകള്..